Σπήλαια Διρού

 

Τέλη δεκαετίας 1970
η φημισμένη σπηλαιολόγος Αννα Πετροχείλου
με στολή εξερεύνησης, γάντια, κράνος και φακό
εξερευνά με προσοχή και αποκαλύπτει τα μυστικά του Σπηλαίου Διρού

 

 

Στον κόλπο του Διρού της Μάνης, στη δυτική ακτή της Λακωνικής Χερσονήσου ένα δώρο της φύσης που καταφέρνει να αφήσει άφωνους τους προσκυνητές του.

Η Βλυχάδα  ή Γλυφάδα

Χερσαία και ενάλια τμήματα με πλούσιο λιθωματικό διάκοσμο, σταλακτίτες και σταλαγμίτες «λευκές κολώνες» που αναδύονται από τα νερά . Μια φυσική είσοδο μισό μέτρο πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Ένας υπόγειος ποταμός που χύνεται στη θάλασσα δεξιά της φυσικής εισόδου του. Θαλασσινό νερό στο εσωτερικό με μεταβαλλόμενη  τη στάθμη των υδάτων ανάλογα με τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες. Οστά Ιπποποτάμων, Πανθήρων, Υαινών, Λιονταριών, Ελαφιών και λοιπών προϊστορικών ζώων καθώς και προϊστορική κεραμική εντοπίσθηκαν κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης του.

Η Αλεπότρυπα

Χρηστικά αγγεία, αποθηκευτικά πιθάρια, λίθινα και οστέινα εργαλεία, υφαντικά βάρη, κοσμήματα, όπως επίσης λιθόστρωτα δάπεδα, κυκλοτερείς εστίες, αποθηκευτικοί λάκκοι και πλούσιο ανθρωπολογικό υλικό αποδεικνύουν πως χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία, αποθήκη, εργαστήριο οικιακών δραστηριοτήτων και χώρος ταφής. Εσωτερικά διαρθρώνεται με στοές. Στα τελευταία  μέτρα υπάρχει λίμνη όλο διακοσμημένο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Τα ευρήματα πιστοποιούν τη χρήση του από τον άνθρωπο κατά τη νεότερη και τελική νεολιθική εποχή (5300-3200 π.Χ.).

Ισως τελικά οι πύλες του Άδη, να ήταν λίγο πρίν από το Ταίναρο και να οδηγούσαν με υπόγειους, υδάτινους φυσικούς δρόμους έως το νοτιότερο άκρο της Ελλάδος. Ισως η Αλεπότρυπα να ήταν η μυστηριώδης σπηλιά που είχαν εισέλθει ο Ορφέας, ο Ηρακλής και ο Θησέας για να μεταβούν στο σκοτεινό βασίλειο της Περσεφόνης.