Ματιές στο χθές & το σήμερα

“Κότρωνας & νήσος Σκόπα”

Το μεγαλύτερο παραθαλάσσιο χωριό της προσηλιακής Μάνης, κρυμμένο στο μυχό ενός ήρεμου όρμου, προφυλαγμένου από το βορρά.

Εκεί όπου μερικές χιλιάδες χρόνια πρίν ήκμαζε η αρχαία πόλη Τευθρώνη.

Μυτεροί βράχοι και πέτρες συνθέτουν ένα τοπίο ξερό και άνυδρο και τα πέτρινα Πυργόσπιτα της παραδοσιακής Μανιάτικης αρχιτεκτονικής επιβεβαιώνουν το σύγχρονο όνομα του.

 

Κότρωνας δεκαετία 1970,

φωτογραφία Γιάννης Βουρλίτης

 

 

 

Κότρωνας δεκαετία 2010

Nήσος Κρανάη

Το Νησάκι της Κρανάης

φωτογραφία  Π. ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΤΗ

 

 

Κρανάη, το Μαραθονήσι,

το κατάφυτο νησάκι στην άκρη του Γυθείου

που το 1898 ενώθηκε με την ξηρά με τεχνικό κρηπίδωμα. 

Εδώ όπου σύμφωνα με το μύθο και τον Ομηρο

πέρασαν την πρώτη ερωτική τους νύχτα

η Ωραία Ελένη, του Μενελάου, με τον Πάρι,

μετά το φευγιό τους από την Σπάρτη,

πριν από το ταξίδι στην Τροία.

Ή όπως γράφει ο σερ Πάτρικ «Πάντι», Μάικλ, Λη Φέρμορ

«εδώ όπου χιλιάδες χρόνια πριν,

εκείνος ο σπουδαίος κι εμπρηστικός

μήνας του μέλιτος, άρχισε ανάμεσα

στους ψίθυρους και τα μάραθα». 

Στην είσοδο της Κρανάης το παρεκκλήσι του Αγίου Πέτρου

και λίγο πιο μέσα, κτισμένος το 1829,

δεσπόζει με τη παρουσία του κρυμμένος στο πράσινο

ο παραδοσιακός πύργος, Τζαννετάκη Γρηγοράκη

του 3ου Μπέη, Τζανήμπεη ή Τζανέτμπεη, της Μάνης.

Ο πρώτος πύργος που εισάγει τον επισκέπτη της Λακωνίας

στο άγριο μα ονειρικό Μανιάτικο τοπίο.

Στην άκρη στο Νησάκι,

ο άσπρος οκταγωνικός φάρος

ύψους 23 m στέκει εκεί από το 1873,

μεταφέρει στις μέρες μας την αίσθηση άλλων εποχών.

Ψηλός, μαρμάρινος, τριγυρισμένος από συκιές,

προβάλλεται στο γαλάζιο πέλαγος.